Zygmunt Bauman zdaje się być
ostatnio badaczem dialogu. Kolejne
książki sygnowane jego nazwiskiem są rozmowami – czy to z innymi (Płynna inwigilacja, Bauman/Bałka), czy to z samym sobą (Dzienniki). Niedawno wydana książeczka Rozmowy o socjologii zdaje się potwierdzać tę regułę.
Ta niewielka publikacja (formatu
kieszonkowego i o objętości nieprzekraczającej 170 stron) zawiera kilka rozmów
z Michael-Hviid Jacobsenem i Keith’em Testerem oraz opublikowane przed laty
artykuły Baumana. Wybór takiej formy jest uzasadniony przez rozmówców, a
zarazem redaktorów tomu – przedruk artykułów sprzed lat ma ułatwić
zainteresowanym dostęp do nich. Jest to niezwykle szczytna idea, jednak w „naturalnym”,
anglojęzycznym środowisku niniejszej publikacji; artykuły te z łatwością można
znaleźć w polskich bibliotekach uniwersyteckich.
Głównym założeniem rozmów zawartych
w książce jest przybliżenie czytelnikowi niezaznajomionemu z naukowym obliczem
socjologii jej praktycznego wymiaru. Rozmówcom udaje się to, jednak można mieć
wrażenie, że skupiają się oni wyłącznie na kwestiach fundamentalnych dla
mówienia o naukach społecznych jako realizujących pewien zbiorowy zamysł. Udaje
się im zarazem w prosty i przekonujący sposób uzasadnić potrzebę prowadzenia
różnorakich badań społecznych. Służyć one mają wszak… wszystkim.
Sam wybór artykułów zdaje się być
nieprzypadkowy. Są to najbardziej znane i, jak powszechnie się uważa,
najważniejsze wczesne teksty Zygmunta Baumana. Stanowią one ciekawe
wprowadzenie do jego dorobku, dzięki czemu książeczka ta jest świetnym wstępem dla
osób, które nie do końca wiedzą, o co z tą socjologią chodzi.
Rozmowy
o socjologii są ciekawą publikacją, która może przypaść do gustu osobom
chcącym zrozumieć kontekst wypowiedzi socjologów, ale i mechanizmy działania
ich badań. Wychodzi ona naprzeciw zainteresowanym naukami społecznymi i
uzupełnia, dzięki przejrzystej formie rozmowy,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz